دل، که دایم عشق می‌ورزید رفتگفتمش: جانا مرو، نشنید رفتهر کجا بوی دلارامی شنیدیا رخ خوب نگاری دید رفتهرکجا شکرلبی دشنام دادیا نگاری زیر لب خندید رفتدر سر زلف بتان شد عاقبتدر کنار مهوشی غلتید رفتدل چو آرام دل خود بازیافتیک نفس با من...
ای رخ جان فزای تو گشته خجسته فال منباز نمای رخ، که شد بی تو تباه حال منناز مکن، که می‌کند جان من آرزوی توعشوه مده، که می‌دهد هجر تو گوشمال منرفت دل و نمی‌رود آرزوی تو از دلمعمر شد و نمی‌شود نقش تو...
کیست در این شهر که او مست نیستکیست در این دور کز این دست نیستکیست که از دمدمه روح قدسحامله چون مریم آبست نیستکیست که هر ساعت پنجاه باربسته آن طره چون شست نیستچیست در آن مجلس بالای چرخاز می و شاهد که در...
سرو بستانی تو یا مه یا پرییا ملک یا دفتر صورتگریرفتنی داری و سحری می‌کنیکاندر آن عاجز بماند سامریهر که یک بارش گذشتی در نظردر دلش صد بار دیگر بگذریمی‌روی و اندر پیت دل می‌رودباز می‌آیی و جان می‌پروریگر تو شاهد با میان آیی...
خوش می‌روی به تنها تنها فدای جانتمدهوش می‌گذاری یاران مهربانتآیینه‌ای طلب کن تا روی خود ببینیوز حسن خود بماند انگشت در دهانتقصد شکار داری یا اتفاق بستانعزمی درست باید تا می‌کشد عنانتای گلبن خرامان با دوستان نگه کنتا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانترخت...
شب فراق که داند که تا سحر چند استمگر کسی که به زندان عشق دربند استگرفتم از غم دل راه بوستان گیرمکدام سرو به بالای دوست مانند استپیام من که رساند به یار مهرگسلکه برشکستی و ما را هنوز پیوند استقسم به جان تو...
دل از من برد و روی از من نهان کردخدا را با که این بازی توان کردشب تنهاییم در قصد جان بودخیالش لطف‌های بی‌کران کردچرا چون لاله خونین دل نباشمکه با ما نرگس او سرگران کردکه را گویم که با این درد جان سوزطبیبم...
جمالت آفتاب هر نظر بادز خوبی روی خوبت خوبتر بادهمای زلف شاهین شهپرت رادل شاهان عالم زیر پر بادکسی کو بسته زلفت نباشدچو زلفت درهم و زیر و زبر باددلی کو عاشق رویت نباشدهمیشه غرقه در خون جگر بادبتا چون غمزه‌ات ناوک فشانددل مجروح...
