برچسب: غزل-شمارهٔ-۱۸۳

غزل شمارهٔ ۱۸۳ – حافظ – غزلیات – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند 0

غزل شمارهٔ ۱۸۳ – حافظ – غزلیات – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادندواندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادندبیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردندباده از جام تجلی صفاتم دادندچه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبیآن شب قدر که این تازه براتم دادندبعد از این روی من و آینه وصف...