برچسب: غزل-شمارهٔ-۳۵۶

تو را در دلبری دستی تمامستمرا در بی‌دلی درد و سقامستبجز با روی خوبت عشقبازیحرامست و حرامست و حرامستهمه فانی و خوان وحدت تومدامست و مدامست و مدامستچو چشم خود بمالم خود جز توکدامست و کدامست و کدامستجهان بر روی تو از بهر روپوشلثامست...

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینمز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینمشراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد بردلبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینممگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روزسخن با ماه می‌گویم...