غزل شمارهٔ ۲۰۳۹ – مولوی – دیوان شمس – غزلیات – رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی
بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیا کن
خیره کشی است ما را دارد دلی چو خارا
بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن
بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد
ای زردروی عاشق تو صبر کن وفا کن
دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن
در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن
گر اژدهاست بر ره عشقی است چون زمرد
از برق این زمرد هی دفع اژدها کن
بس کن که بیخودم من ور تو هنرفزایی
تاریخ بوعلی گو تنبیه بوالعلا کن
اجراهای این اثر
خواننده
آلبوم
قطعه
شهرام ناظری
صدای سخن عشق
رو سر بنه به بالین
دانلود قانونی آلبوم
علیرضا عصار
کوچ عاشقانه
کوی عشق
دانلود قانونی آلبوم
برگ سبز
شمارهٔ ۱۹۱
(سه گاه) (۰۸:۲۲ – ۱۵:۴۴) نوازندگان: نجاحی، مجید (سنتور) خواننده آواز: قوامی (فاخته‌ای)، حسین سراینده شعر آواز: مولوی (غزل) مطلع شعر آواز: رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
دانلود قانونی آلبوم
یک شاخه گل
شمارهٔ ۲۱۹
(افشاری) (۰۳:۵۰ – ۰۵:۲۵) خواننده آواز: گلپایگانی، سیّدعلی‌اكبر سراینده شعر آواز: مولوی (غزل) مطلع شعر آواز: رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
دانلود قانونی آلبوم
