غزل شمارهٔ ۱۵۵ – حافظ – غزلیات – اگر روم ز پی اش فتنهها برانگیزد
اگر روم ز پی اش فتنهها برانگیزدور از طلب بنشینم به کینه برخیزدو گر به رهگذری یک دم از وفاداریچو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزدو گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوسز حقه دهنش چون شکر فروریزدمن آن فریب که در...