غزل شمارهٔ ۳۷ – حافظ – غزلیات – بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیا که قصر امل سخت سست بنیادستبیار باده که بنیاد عمر بر بادستغلام همت آنم که زیر چرخ کبودز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادستچه گویمت که به میخانه دوش مست و خرابسروش عالم غیبم چه مژدهها دادستکه ای بلندنظر شاهباز سدره نشیننشیمن تو...