غزل شمارهٔ ۲۲۰۴ – مولوی – دیوان شمس – غزلیات – عاشقی بر من پریشانت کنم نیکو شنو
عاشقی بر من پریشانت کنم نیکو شنوکم عمارت کن که ویرانت کنم نیکو شنوگر دو صد خانه کنی زنبوروار و مورواربی‌کس و بی‌خان و بی‌مانت کنم نیکو شنوتو بر آنک خلق مست تو شوند از مرد و زنمن بر آنک مست و حیرانت کنم...
