غزل شمارهٔ ۲۳۹ – حافظ – غزلیات – رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید
ز میوههای بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید
مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید
ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید
چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید
من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعهای نخرید
بهار میگذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می نچشید
اجراهای این اثر
خواننده
آلبوم
قطعه
گلهای تازه
شمارهٔ ۱۴۰
(چهار گاه) (۱۲:۰۳ – ۱۳:۰۰) نوازندگان: علی تجویدی (ویولن) خواننده آواز: شجریان، محمدرضا سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل) مطلع شعر آواز: رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
دانلود قانونی آلبوم
برگ سبز
شمارهٔ ۱۷۹
(شور) (۱۱:۱۳ – ۲۵:۵۰) نوازندگان: رضا ورزنده (سنتور) خواننده آواز: محمودی خوانساری سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل) مطلع شعر آواز: رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
دانلود قانونی آلبوم
ادیب خوانساری
آوازهای ادیب خوانساری (لوح اول)
درآمد: رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید (دستگاه نوا)
ادیب خوانساری
آوازهای ادیب خوانساری (لوح اول)
گردانیه: صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست (دستگاه نوا)
ادیب خوانساری
آوازهای ادیب خوانساری (لوح اول)
افشاری و فرود به نوا: چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد (دستگاه نوا)
ادیب خوانساری
آوازهای ادیب خوانساری (لوح اول)
رهاب: مکن ز قصه شکایت که در طریق طلب (دستگاه نوا)