غزل شمارهٔ ۲۷۰ – حافظ – غزلیات – درد عشقی کشیدهام که مپرس
درد عشقی کشیدهام که مپرس
زهر هجری چشیدهام که مپرس
گشتهام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیدهام که مپرس
آن چنان در هوای خاک درش
میرود آب دیدهام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیدهام که مپرس
سوی من لب چه میگزی که مگوی
لب لعلی گزیدهام که مپرس
بی تو در کلبه گدایی خویش
رنجهایی کشیدهام که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیدهام که مپرس
اجراهای این اثر
خواننده
آلبوم
قطعه
محمدرضا شجریان
اجراهای خصوصی
درد عشق – اجرای خصوصی شجریان و موسوی – ماهور
دانلود قانونی آلبوم