غزل ۲۲۷ – سعدی – دیوان اشعار – غزلیات – آخر ای سنگدل سیم زنخدان تا چند
آخر ای سنگدل سیم زنخدان تا چندتو ز ما فارغ و ما از تو پریشان تا چندخار در پای گل از دور به حسرت دیدنتشنه بازآمدن از چشمه حیوان تا چندگوش در گفتن شیرین تو واله تا کیچشم در منظر مطبوع تو حیران تا...
