غزل شمارهٔ ۱۷۹۷ – مولوی – دیوان شمس – غزلیات – ای دل شکایتها مکن تا نشنود دلدار من
ای دل شکایتها مکن تا نشنود دلدار منای دل نمیترسی مگر از یار بیزنهار منای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون مننشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار منیادت نمیآید که او می کرد روزی گفت گومی گفت بس دیگر مکن...