غزل شمارهٔ ۱۳۱۷ – مولوی – دیوان شمس – غزلیات – آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک
آن میر دروغین بین با اسپک و با زینکشنگینک و منگینک سربسته به زرینکچون منکر مرگست او گوید که اجل کو کومرگ آیدش از شش سو گوید که منم اینکگوید اجلش کای خر کو آن همه کر و فروان سبلت و آن بینی وان...