غزل شمارهٔ ۱۹۶۸ – مولوی – دیوان شمس – غزلیات – ای دل من در هوایت همچو آب و ماهیان
ای دل من در هوایت همچو آب و ماهیانماهی جانم بمیرد گر بگردی یک زمانماهیان را صبر نبود یک زمان بیرون آبعاشقان را صبر نبود در فراق دلستانجان ماهی آب باشد صبر بیجان چون بودچونک بیجان صبر نبود چون بود بیجان جانهر دو عالم...